29/04/2009

Listas contratacion temporal-Area do Salnés

Informar a todo o persoal, que o ámbito da Área do Salnés para as listas de contratación temporal, abertas por Resolución de 1 de abril de 2009, incluirán tanto atención especializada como atención primaria, segundo os criterios remitidos pola Dirección Provincial

28/04/2009

Prensa 28/04/9

La Voz de Galicia
A Xunta estuda a creación dun área sanitaria propia para O Salnés

Permitiría coordinar a atención primaria e a especializada, así como unificar os servizos de urxencias


Autor:
Susana Luaña
Data de publicación:
28/4/2009

Co cambio de goberno na Xunta e a falta dalgúns nomeamentos de peso, como os directores xerais e responsables técnicos das áreas en mans do equipo de Núñez Feijoo, son moitas as incógnitas que se ciernen sobre varios proxectos en trámites na comarca, e moitas afectan ao área sanitaria.

Enlace a noticia completa premendo eiquí

Faro de Vigo

El Hospital do Salnés amplía servicios con la formación de residentes en medicina familiar

El sindicato médico CESM celebra la decisión de Núñez Feijóo de crear gerencias únicas por áreas sanitarias

Enlace a noticia completa premendo eiquí

Diario de Arousa


CEMS protexe a proposta de Feijóo dunha gerencia única


REDACCIÓN > VILAGARCÍA

O persoal do Hospital teme atrasos na ampliación do Hospital.
Os delegados do sindicato médico CEMS-Galicia no Hospital do Salnés cren positiva o anuncio realizado polo presidente da Xunta de Galicia, Alberto Núñez Feijóo, de implantar gerencias únicas de área. En Ou Salnés esta aglutinaría a todos os centros de saúde e Hospital.

Desde CEMS-Galicia, Ramón Barreiro recorda que no anterior goberno do Partido Popular na Xunta xa se implantó de forma experimental este sistema en Ferrol, pero se abandonou coa chegada do bipartito. O feito de que todo o área, incluído Hospital do Salnés e centros de saúde, estivesen rexidos por un único equipo gerente terá numerosas vantaxes, segundo os delegados deste sindicato no centro sanitario de Ande.
Desde esta central consideran que trala entrada do Hospital do Salnés na rede do Sergas o ?área sanitaria conta con entidade suficiente para englobar toda a política de xestión?. Desta forma, apuntan que para a zona o anuncio realizado por Núñez Feijóo durante o acto de toma de posesión dos responsables do Sergas é ?positivo?.

Entre as vantaxes que sinalan hai que destacar, afirmou Barreiro, o que unha gerencia única de área ?aumentará a eficiencia de xestión, potenciará ao Hospital do Salnés como eixe da comarca achegando máis a atención especializada á primaria?. Ademais, desde o CEMS-Galicia apuntan que ?dotará de máis recursos económicos e materiais, permitirá priorizar a aplicación de Plan de Atención de Primaria, acelerar o proxecto de ampliación do Hospital que se atopa en marcha, á vez que permitirá ampliar a carteira de servizos e especialidades ofertadas?.

Ademais, os delegados de CEMS-Galicia no Hospital consideran que unha gerencia única de área permitiría nun futuro crear un só servizo de urxencias que inclúa tanto as extrahospitalarias como as hospitalarias.

Desde este sindicato inciden na importancia de Ou Salnés como área sanitaria, considerada así desde o ano 1992. Indican ademais que esta relevancia lévalle a ser unha das zonas nas que recientemente se abieron listas de contratación temporal.

Polo demais, os delegados de CEMS móstranse preocupados polo futuro das fases pendentes da ampliación do Hospital do Salnés, xa que temen que, aínda que finalmente cheguen a executarse, o cambio de goberno supoña un atraso.

Fonte Diario de Arousa 28/04/09

27/04/2009

Acoplamento interno Hospital do Salnés 2009

Publicadas As bases reguladoras da convocatoria de acoplamento e o modelo de solicitude, estarán ó dispor das persoas interesadas na paxina www.hospitalsalnés.org e no servicio de persoal.

PRAZAS OFERTADAS:


AUXILIARES DE ENFERMERIA
Hospitalización 1ª planta.- 4 plazas
Hospitalización 2ª planta.- 4 plazas
Urxencias.- 2 plazas
Área ambulatoria.- 1 plaza

ATS/DUE
Hospitalización 1ª planta.- 3 plazas
Hospitalización 2ª planta.- 2 plazas
Quirófano.- 1 plaza
Urxencias.- 4 plazas

AUXILIAR ADMINSITRATIVO EQUIPO MECANIZADO
Área de Xestión.- 1 plaza
Área de Admisión.- 5 plazas

Prazo de 15 días hábiles para a presentación de solicitudes que comenzará o día seguinte ó de publicación da presente resolución.

Caracter irrenunciabel finalizado o prazo de presentación de solicitudes

26/04/2009

Prensa 26/04/09


Diario de Arousa

INNOVACIóNS CIRÚRXICAS NO HOSPITAL DO SALNÉS Un 65% dos pacientes que son intervidos no centro poden ir a casa no mesmo día
Unha aposta polas operacións exprés




O Hospital do Salnés desenvolve desde hai oito anos un sistema cirúrxico denominado microciruxía ambulatoria que permite aos pacientes volver á súa casa no mesmo día no que son intervidos. Para iso, o centro de Ande conta con dous quirófanos dedicados especificamente a este tipo de operacións e que funcionan a pleno rendemento durante o día e a noite. As vantaxes deste programa son múltiples tanto para o enfermo, que está máis cómodo e seguro, como para o centro sanitario, xa que aforra recursos. En 2008, un 65% das 3.800 operacións que levaron a cabo no Hospital do Salnés foron microcirugías ambulatorias.

Nunha época na que a présa ameaza con entrar a formar parte do código xenético da sociedade, o Hospital do Salnés propón un sistema cirúrxico, denominado cirurxía ambulatoria, que ofrece aos pacientes a posibilidade de volver ás súas casas no mesmo día da operación pero contando, ao mesmo tempo, cunha atención personalizada.
Trátase dun programa que botou a andar en setembro de 2001 e que ao ano seguinte xa estaba a funcionar a pleno rendemento. De feito, un 65% das 3.800 operacións que se realizaron durante o ano pasado no centro de Ande, foron ambulatorias.

Para levar a cabo este programa, o Hospital do Salnés dispón de dous quirófanos dedicados especificamente ás intervencións ?express? que funcionan a pleno rendemento durante o día e a noite. Así, tal e como sinala o persoal sanitario do Salnés, este sistema é ?a alma? do centro arousán. ?Este hospital non tería sentido sen a microciruxía ambulatoria?, di Alfonso Diz, xefe de anestesistas.

Este tipo de intervencións poden levar a cabo en todas as patoloxías que se inclúen nas sete especialidades que hai no Hospital do Salnés: Cirurxía, Traumatología, Ginecología, Otorrinolarongología, Urología, Dermatoloxía e Oftalmoloxía. En calquera caso, só poden incluírse no programa de cirurxía ambulatoria aquelas operacións que non supoñen ningún risco e nas que o paciente non presenta problemas engadidos, como outras enfermidades.


Vantaxes > O programa de microcirugía ambulatoria presenta múltiples vantaxes tanto para o paciente que se somete a este tipo de intervencións. ?É un avance importante xa que, por unha parte, aforra recursos e, pola outra, permite ao paciente volver a casa non mesmo día, incrementando así a súa seguridade?, explica Alfonso Diz.

Así, se este tipo de operacións antes levaban a cabo nun período de sete a dez días, agora o traballo do persoal sanitario pode durar entre unha ou catro horas, dependendo da dificultade da operación que se estea levando a cabo. Ademais, este sistema non supón ningún risco para o paciente que, en calquera caso, é sempre o encargado de elixir se quere ou non abandonar o centro tras a operación. ?Se o enfermo atópase mal ou se prefire permanecer ingresado, queda aquí?, explica Diz.


Fases > O anestesista é o encargado de propor o programa de microcirugía ambulatoria ao paciente que necesita ser intervido e que cumpre cos requisitos necesarios para enfrontarse a este tipo de operacións. Así comeza o proceso, no que o enfermo ten sempre a última palabra.

O tempo medio que dura a operación é dunha hora e, despois, o paciente é trasladado á sala de recuperación, onde descansan primeiro nunha cama e posteriormente nun sofá. O enfermo está preparado para volver a casa no momento en que pode dixerir líquidos. A última fase é a revisión. O paciente permanece conectado ao centro durante 24 horas e o os días posteriores o médico controla o seu estado tanto por teléfono como persoalmente.

Médicos e pacientes, satisfeitos co programa

REPORTAXE DE OLALLA BOUZA-BREY TEIJEIRO

Raimundo Dobarro dirixiu a operación de menisco VIFER

O sistema de microcirugías ambulatorias do Hospital do Salnés convence tanto aos profesionais que o practican como aos catro pacientes que o 23 de abril sometéronse a intervencións de diversa índole: Desde unha histeriscopia a unha operación de laringe.

O segredo, neste caso, non está na masa senón no trato personalizado que reciben os pacientes durante todo o proceso que dura a operación, desde a preparación até a rehabilitación.
E é que, tal e como sinala Alfonso Diz, ?ou éxito dás intervencións é un mérito do persoal. Neste hospital hai un gran valor humano que non podería conseguirse nun centro de maiores dimensións?.

Así o pensan tamén Manuel García, Alicia Búa e Antonio Rodríguez, tres pacientes que o 23 de abril sometéronse a diversas intervencións cirúrxicas no centro de Ande.

Nos tres casos a proposta de someterse á microcirugía ambulatoria partiu do médico pero ningún deles arrepíntese de aceptar.

?Estou nerviosa, isto non é como ir ao ximnasio?, sinalaba anter de entrar no quirófano a profesora cambadesa Alicia Búa, que se someteu a unha histeriscopia cirúrxica para eliminar pólipos no útero.

A súa intervención foi dirixida por Emilio Cabo e consistiu na introdución dunha lente cunha cámara conectada a un monitor a través do pescozo uterino. ?Unha vez identificados os pólipos procedeuse ao seu disecación?, explicou Cabo, que indicou que a intervención ?foi rápida e sinxela que só necesitou unha anestesia local?.

A paciente, que minutos despois de ser intervida asegurou sentirse ?estupendamente? destacou a atención dos médicos que a atenderon. ?Foron moi amables e iso tranquilizoume moito?, dixo.

Outro dos pacientes que se acolleu ao sistema de microcirugía ambulatoria foi Antonio Rodríguez, que se someteu a unha intervención no menisco dirixida polo traumatólogo Raimundo Dobarro.

Case non me enterei, xa estou para outro, aseguraba Rodríguez mentres repousaba na cama da sala de recuperación.


Experiencia > Manuel García é un experto paciente do Hospital do Salnés. E é que o xoves foi intervido no ollo dereito pero xa anteriormente operouse do esquerdo. ?Atópome ben, polo meu márchome para casa agora mesmo?, sinalou.

A súa operación foi dirixida polo xefe de Oftalmoloxía Miguel Ángel Ferreiro e consistiu na substitución da lente de contacto por unha natural.

O especialista destacou a comodidade da intervención e a rápida recuperación do paciente, que en menos dunha hora abandonou o centro de saúde


Fonte da nova
Diario de Arousa 26/04/09

17/04/2009

Prensa 17/04/09

Diario de Arousa

Un total 125 mulleres tardarán entre seis e doce meses en acceder a unha consulta de Ginecología, desbordada

S. L. > VILAGARCÍA

A situación no servizo de Ginecología do Hospital do Salnés está lonxe de resolverse e unha vez máis a publicación das listas de espera, neste caso correspondentes ao primeiro trimestre deste ano, mostran que rexistra os maiores incrementos de espera non só con respecto a finais do ano pasado, senón tamén ao mesmo período do 2008. Entón as mulleres esperaban 65 días de media por unha consulta, actualmente a media é de 91 días. Aínda que a finais de marzo de 2008 eran 89 as mulleres cuxa cita se demoraría entre seis e doce meses, este novo informe mostra que a cifra alcanza xa as 125. En xeral, as consultas teñen dez días máis de espera que en marzo de 2008.

Son 125 mulleres da área sanitaria do Salnés as que terán que esperar entre seis e doce meses para poder entrar nunha consulta do servizo de Ginecología. Esta é a cifra máis rechamante da publicación das listas de espera correspondentes ao primeiro trimestre do ano realizada onte pola Consellería de Sanidade. Aínda que os rexistros do Hospital do Salnés atópanse moi por baixo da media de Galicia e que a demora en cirurxía mantense con respecto ao mesmo período do ano pasado, o certo é que en consultas a media de espera incrementouse en dez días. Menos, só tres xornadas, se a comparación realízase con finais do ano pasado, cando o tempo máximo de espera por unha consulta en Ginecología era de seis meses.

Este servizo continúa sendo o máis problemático en canto á demanda e ás listas de espera que rexistra. Segundo os datos feitos públicos onte, no Hospital do Salnés hai 1.034 mulleres á espera dunha consulta e a demora para conseguila é de 91 días. Son 530 as que conseguiron unha cita en tres meses como máximo, 379 as que demorarán esta atención até seis meses e finalmente 125 cuxa espera pode chegar a prolongarse un ano.

é o único servizo do centro sanitario de Ande que en consultas rexistra esperas de máis de seis meses. Séguenlle no tramo de entre tres e seis Oftalmoloxía, con cen pacientes, traumatología, con 69 e Otorrinolaringología, con 30.

En canto ao tempo medio de espera, Ginecología tamén é responsable de que se eleve, posto que noutros servizos logrou reducirse. Un exemplo é medicamento interno que en decembro tiña unha espera de 59 días e a finais de marzo esta era de 23.

Polo demais nos últimos tres meses logrou reducirse a espera en Cirurxía. Situouse nos 43 días de media, mentres que no mes de decembro do ano pasado era de 46. Con todo, a demora actual non variou se o comparamos con marzo de 2008.

Convocatoria listas de contratación

Publícase hoxe en DOG a convocatoria de listas de contratación de:

*Persoal de enfermaría
*Técnico en Coidados Auxiliares de Enfermaría
*Cociñeira/o
*Matrona/Matrón
*Odontóloga/o
*Pediatra
*Médica/o de Familia
*Médica/o de Urxencias Hospitalarias

Podedes consultar a convocatoria premendo aqui.

O prazo de presentación de solicitudes do próximo luns 20 ao 9 de maio.

15/04/2009

María Pilar Farjas Abadía, nova conselleira de Sanidade




Segundo o xornal dixital la nación María Pilar Farjas Abadía será a nova conselleira de Sanidade.

Nacida en Sanper de Calanda (Teruel) o 22 de xaneiro de 1959, é licenciada en Medicina e Cirurxía na Universidade de Zaragoza, Especialista en Medicina Preventiva e Saúde Pública e licenciada en Sociología pola UNED.


A súa primeira etapa laboral desempeñouna no Ministerio de Sanidade e Consumo, onde ocupou os postos de Xefe de Sección de Hemoterapia, directora de Programas e Xefe de Sección de Sanidade Exterior. Posteriormente, Alicerce Farjas ocupou o posto de Xefe de Servizo de Programas de Saúde Pública do Departamento.

Os últimos dez anos do seu exercicio profesional desenvolveunos en Galicia, onde foi nomeada en 1997 foi nomeada directora xeneral de Saúde Pública na Consellería de Sanidade e Servizos Sociais. Traballou como médico na Unidade de Vacinas do Servizo de Medicina Preventiva e Saúde Pública do Complexo Hospitalario Universitario da Coruña. No ano 2002 converteuse en Directora Executiva dun Organismo Público como é a Axencia Española de Seguridade Alimentaria.

Na actualidade é concelleira polo PPG no concello da Cruña.

Prensa 15/04/09

Diario de Arousa
A terceira planta do Hospital está case acabada e o martes establecerase a data de entrega

REDACCIÓN > VILAGARCÍA



Esta vez os prazos parecen cumprirse e, se non hai ningún inconveniente, o vindeiro martes responsables do Sergas e de Alcuba, a adxudicataria da construción da terceira planta concretarán a data de entrega das obras. Estas atópanse na súa recta final.

Os operarios, segundo confirmaron onte desde a Dirección Provincial do Sergas, atópanse nestes momentos finalizando os traballos correspondentes á climatización, á subministración de electricidade e á instalación das canalizacións de auga. Trátase dos traballos finais, que van, segundo indicaron desde este departamento, ?a bo ritmo?.
Responsables do Sergas e os técnicos encargados da obra por parte da empresa adxudicataria, Alcuba, teñen previsto reunirse o vindeiro martes. Será un encontro incluído nos contactos periódicos que viñeron mantendo desde o inicio das obras, aínda que se intensificaron despois de coñecerse os problemas económicos da construtora e a decisión da Consellería de Sanidade de garantir o cobro ás empresas subcontratadas.

Na orde do día da reunión que se producirá o vindeiro martes non só está o establecer a data de entrega das obras, senón tamén o equipamento que necesita esta terceira planta do Hospital do Salnés.

Desde a Dirección Provincial do Sergas sinalaron onte como ?un acerto? a decisión de que a adxudicataria das obras, Alcuba, continuase coa construción desta planta despois de coñecerse a súa suspensión de pagos, actualmente situación coñecida como proceso concursal.

Hai que lembrar que os traballos da terceira planta do Hospital estiveron practicamente paralizados a finais do ano pasado, cando os prazos apuntaban xa que a obra tiña que estar acabada. Foi entón cando se coñeceu a situación económica na que se atopaba a construtora.

A Consellería de Sanidade interveu e entre as dúas alternativas posibles decidiu aceptar o compromiso de Alcuba de que finalizaría os traballos, dando un novo prazo para o seu remate: Mediados do mes de abril.

A outra alternativa sería resolver o contrato, o que levaría, segundo indicaban entón desde a Dirección Provincial do Sergas, un longo proceso que atrasaría aínda máis a apertura deste espazo.

A terceira planta é unha das principais necesidades do centro sanitario de Ande debido á falta de espazo para máis camas.

14/04/2009

Prensa 14/04/09

La Voz de Galicia

A elección do parto natural nos hospitais crece en Galicia
O obxectivo é lograr unha atención «o menos medicalizada posible», explica o director do Virxe dá Xunqueira

O programa de humanización do Sergas leva a embarazadas de toda a comunidade ata Cee e O Salnés

Enlace a noticia completa premendo eiquí

06/04/2009

Dereitos lingüísticos na sanidade


Dereitos lingüísticos na sanidade
A imposición do castelán nos servizos sanitarios galegos


Fonte: O blog de carlos callón

Hai algúns anos, varios medios de comunicación fixéronse eco da noticia dun paciente do Complexo Hospitalario Universitario de Santiago que se queixaba porque sentía vulnerados os seus dereitos lingüísticos e que tivera unha atención de baixa calidade por ese motivo. Radios e diarios comentaran o caso e difundían as súas queixas. Tratábase dun peregrino que se lamentaba da escaseza de persoal que o podía atender en inglés. Se a falta de atención en galego fose unha noticia, os medios de comunicación non poderían falar doutra cousa. É que hai máis dereito a ter en Galiza unha atención en inglés que a tela en galego?

Veume á cabeza esta anécdota despois dunha outra noticia que estes días deron tamén os medios. No Senado, o PSOE e o PP (este, nunha reviravolta de última hora) impediron que prosperase unha iniciativa que tiña por obxectivo que os exames de acceso a médica/o interna/o residente (o famoso MIR) puidesen tamén, para quen así o quixer, facerse en galego. Vaia, que o Senado respaldou que se mantivese a imposición pura e dura de que tales probas se teñan que desenvolver en castelán. Vese, aí, máis unha vez, que os autoproclamados bilingüistas só usan o “bilingüismo” como unha camuflaxe politicamente correcta para tentaren erradicar todo o que non sexa o castelán. Vese tamén, no caso do PP, que a Núñez Feijóo non lle durou a súa defensa da “liberdade lingüística” nin tan sequera ao día da súa toma de posesión como presidente da Xunta.

A lenda do doutoramento

Esta realidade da imposición do español contrasta coa propaganda demagóxica que decote temos que ler e ouvir dicindo que “nas oposicións para o persoal sanitario un curso de galego pode valer máis que un doutoramento”. Non din que, nestes casos, o galego é só un mérito (algo que se computa en maior ou menor grao, mais que podes non ter), mentres que o castelán é un requisito (algo sen o cal non podes participar). Vaia, que se non acreditas o coñecemento do castelán (o MIR só pode ser en castelán, por exemplo), de nada che vale ter nove doutoramentos en Harvard e dominar outros sete idiomas. Se non acreditas o coñecemento do castelán, non podes entrar. Porén, iso non se di.

Hai un mes e medio, asistín a un debate nunha televisión en Madrid no cal criticaban unha situación de “imposición do éuscaro en Euskadi”, segundo o cal o Goberno vasco tentaba primar persoal do servizo público de saúde que soubese non só castelán, senón tamén a súa milenaria lingua propia. Que forma de demagoxia formular iso como unha imposición! É posíbel un servizo público de saúde de calidade no cal os enfermeiros e as doutoras poidan non entender os seus pacientes?

Canarias, Balears e Murcia

Con certeza, tanto os servizos sanitarios galegos como os doutras zonas do Estado español teñen ben de problemas por resolver, mais a garantía de dereitos lingüísticos tamén está aí como unha cuestión importante. Non é só que o poidamos lembrar falantes de linguas minorizadas, como o galego, tamén noutro sentido acontece co castelán. Por exemplo, hai médicos que poden ser contratados sen pasaren o MIR, tanto para o ámbito privado como tamén para o público. Así, nalgúns lugares, especialmente con enclaves británicos ou alemáns importantes, hai facultativos, en territorios que teñen o castelán como lingua oficial e história, que non saben castelán. É o caso por exemplo das Illas Canarias, onde o Colexio de Médicos de Tenerife agarda que o parlamento do arquipélago aprobe por unanimidade unha iniciativa para que “o persoal sanitario, principalmente médicos homologados procedentes doutros países con idiomas diferentes ao español, se expresen de xeito que poidan ser comprendidos e á vez entendan o idioma español, co fin de garantir unha atención de calidade aos usuarios do sistema público”. O Colexio non escatima críticas contra estes médicos, que seguramente só falen inglés ou alemán. Din que non saber o castelán “supón unha merma grave na calidade asistencial” e que “a comunicación médico-paciente é fundamental para estabelecer unha boa diagnose, para o cal, como é obvio, é imprescindíbel coñecer e dominar perfectamente o idioma do paciente, feito que non se estaba a dar nestes casos”. A opinión do Colexio de Médicos de Tenerife, que reflectiron varios medios a semana pasada, concluía afirmando que “supón un grave risco para o paciente e o médico que se arrisca a cometer erros graves por falta de comunicación co seu paciente”.

Creo que calquera persoa pode estar de acordo coas ideas expresadas polas doutoras e os doutores de Tenerife e agardo que o seu parlamento respalde a súa proposta coa unanimidade que eles solicitan. O que xa non podo entender é por que se nas Illes Balears queren facer o mesmo e garantir que o seu persoal sanitario coñeza as dúas linguas oficiais do territorio (o catalán e o castelán), resulta que se fala dunha imposición do catalán.

Reparemos en que as tres noticias son da semana pasada: a votación no Senado contra a posibilidade de que as oposicións do MIR se poidan facer tamén en galego, o comunicado do Colexio de Médicos de Tenerife e a campaña mediática contra a posibilidade de que no servizo público de saúde balear tamén (subliño: tamén) se deba saber a lingua catalá.

En relación co caso do arquipélago do Mediterráneo, o servizo murciano de saúde enviou un comunicado ofrecéndose a contratar as médicas e os médicos que se neguen a entender o catalán, como se nas Balears falasen a súa lingua por incomodar. Deixando á marxe se tal ofrecemento pode rozar por dentro ou por fóra a prevaricación, cómpre deterse un bocado nas palabras da conselleira de sanidade de Murcia: “nesta rexión non se lles vai exixir ningún tipo de acreditación en referencia aos idiomas que falen para traballar como profesionais da medicina, senón tan só o uso correcto do castelán”. En Murcia exixirán, como ela mesma o di, a lingua dese territorio: o castelán. Por que unha persoa das Balears non pode ter o dereito a ser atendido na súa lingua e unha persoa de Murcia si é algo que non explican.

Sen dereito ao galego

En Galiza non está garantido por ningunha vía que o persoal sanitario teña que coñecer as dúas linguas oficiais, senón unicamente o castelán. Trátase dunha inxustiza, unha discriminación histórica á cal os sucesivos gobernos autonómicos non lle deron solución.

Porén, na anterior lexislatura en que gobernou o PP, na derradeira maioría absoluta de Manuel Fraga Iribarne, recoñeceuse a través do Plan xeral de normalización da lingua galega que tal situación debería mudar. Nese Plan púñase como referencia o caso de Finlandia, país que estabelece que, de non haber no centro máis próximo persoal sanitario que fale a lingua do paciente, o Estado debe encargarse dos gastos de trasladar o doente a outro hospital onde lle falen a súa lingua. Porque se trata con iso de manter a calidade do servizo e xa está demostrado desde ao menos o século XIX que a comunicación, o uso da palabra, favorece a recuperación e cura.

Mais aquí nin tan sequera se fala de tal reivindicación, senón de que se adopten as medidas para que o galego tamén estea presente nos servizos sanitarios, nomeadamente o SERGAS. A realidade é que nos escritos, nos avisos do día a día e na atención ao público (tanto presencial como telefónica), o sistema público galego de saúde exclúe de xeito aplastante a lingua propia de Galiza. A gravidade desta vulneración é maior se temos presente que a maior parte da poboación que acude ao SERGAS é falante de galego.

Temos a obriga, como galegas e galegos conscientes, de lograr mudar esta situación e que se garanta o noso dereito básico a unha sanidade de calidade, a unha sanidade na nosa propia lingua. Sen máis imposicións do castelán.